ஒரு தீபாவளியின் முன்னிரவில்

இறுக்கம் நிறைந்த

மனமுனக்கு

நெகிழ்வே என் தன்மை

கடந்தோடிய வருடங்களில்

உன் இறுக்கத்தை எனக்கும்

என் நெகிழ்வை உனக்கும்

கடத்த

முயற்சித்து வந்திருக்கிறோம்

இறுக்கம் வண்மை தருமென்றும்

நெகிழ்வு இனிமை சேர்க்குமென்றும்

வாதித்திருக்கிறோம்

வெற்றி தோல்வி என்றில்லை

இறுக்கம் நெகிழ்வு

இரண்டும் தேவை

என்று நாங்கள்

அன்று அறிந்திருக்கவில்லை

வரவும் இழப்பும் குறித்த

விவாதங்களில்

கழிந்தன இரவுகள் வருடங்கள்

இன்று

சுற்றமின்றி

பிள்ளைகளுமின்றி

பண்டிகையொன்று நெருங்குகிறது

அமைதியாய்

இறுகிப்போய் காத்திருக்கையில்

கண்களினோரம் கசிவது

நெகிழ்வின்றி வேறென்ன