Sunday, September 6, 2009

நர்த்தகி



நாட்டிய நாடகம்
காணக் கிளம்புகிறோம்
மெல்லிய இசை
கசியுமுன்
படுக்கைஅறையில்
நீ
உடைமாற்றும் வைபவம்
நடந்தேறுகிறது

நளினங்களின் ஈர்ப்பில்
பார்த்திருக்கிறேன்
அழகும் ஆளுமையும்
மிளிரும்
அசைவுகளின் முடிவில்
கரமொதுக்கி
நீ சிரிக்கிறாய்
'நர்த்தகி நீ' என்கிறேன்

அவை

நீ கேட்டும்
நான் தரக்கூடாத
துயரங்களையும்
அவலங்களையும்
தாங்கியழுந்தி
அன்றொருநாள் வந்தேன்

தோள் உரச
அமர்ந்திருந்தோம்
நீ பேசவில்லை
நான் பேசவில்லை
நாளின் முடிவில்
கிளம்பினேன்
நீ அமர
விட்டுவிட்டு

நாம்

கலைந்த படுக்கையில்
ஆழ்ந்துறங்கும் நீ

சன்னலோரம்
புலரும் இருள்

கண்ணாடியில் மேசைவிளக்கின்
மஞ்சள் பிம்பம்

உன் வெம்மையை
போர்த்தியபடி
இந்தக்கவிதை
எழுதும் நான்

பெருகி


View !
Originally uploaded by shabgarde paezi ...
கொதித்துத் தகதகக்கிற
கடல்
பார்த்து அமர்ந்திருந்தோம்
பேசுவதற்கு
ஒன்றுமில்லை
என்றாலும் உணர்கிறோம்
காமம்
ஏனிப்படி
நுரைத்து வழிந்து
பெருகித் தளும்பி
பாதம் சீண்டுகிறது
என

காட்சி


solitary
Originally uploaded by totomai
உறக்கம் கலைந்த
இரவொன்றில்
நீயற்ற தனிமை
கடக்கும்
ஒவ்வொரு நொடியும்
நானிழந்த
உன் சுவாசம்
சாளரத்தின் வெளியே-
கொஞ்சம் கொஞ்சமாய்
ஒளிபெறும்
துயரக்காட்சி
அரங்கேறும் வெளி
அழைக்காத
கைபேசியும்
நானும்

உன் போல்


VALISES OUBLIEES
Originally uploaded by Boccacino
சினம் கொண்டிருக்கிறோம்
இருவரும்
வெவ்வேறு காரணங்களுக்காக
மடி சாய்ந்திருக்கும்
தலைகோதா
உன் விரல்களின்
கோபம் புரிகிறது
ஆனாலும்
தரையூன்றியிருக்கும்
உன் கைவளைகள்
ஏன் சிணுங்குகின்றன?

ஏற்பு


Tear!
Originally uploaded by ::: *TearS* :::
இழப்பொன்றை எண்ணி
மறுகுகிறாய்
அமைதியாய்
பார்த்திருக்கிறேன்
ஒற்றைவரி விசும்பலொன்று
உன் கன்னத்தில்
எழுதப் பெறுகிறது
துடைக்காமலும்
காத்திருக்கிறேன்
அதை
என்
உள்ளத்தில் ஏந்தவென்று

Pandit Venkatesh Kumar and Raag Hameer