அற்றது

நதி நிறம் மாறி 

கால்களுக்காக காத்திருக்கும்

வழுக்கும் பின்னிரவு

நீரின் அடுக்குகளில்

மெல்லிய அசைவுகளூடே

நெளியும் அரவத்தின்

அரவம்

இசை வற்றிய காற்று

அதிராத இலைகளில்
வழிந்து இறங்கி
நீர்ப்பதற்கு முன்
மயங்கி நிற்கும்

பாதத்தின் அழுத்தத்துடன்
பேசிப் பேசி மறையும்
புல்லிதழ்களின் நுனிகள்

எங்கோ ஒரு ஊரின் 
கேட்டு இல்லாமலாகி கேட்கும்
பாடல் 

இங்கு என்ன இந்த நேரம் 
என்று கேட்டால்
பதில் மட்டும் இல்லை என்னிடம்

பதாகை மின்னிதழ்

பதாகை மின்னிதழ்

பதாகை மின்னிதழில் வெளிவந்திருக்கும் 'ஒற்றைப் பூ'

http://padhaakai.com/2015/11/04/flower/

நானும் நானும்

உணர்வின் வெளிப்பாடு 

இயலாமல் ஆகிவிட்டவன் 

சுயம் என்னவாகும் 

உணர்தல் இயலும் அதை 

உரைத்தல் இயலாதான  இது 

சுயமற்றவொரு சடப்பொருள் என 

சூழ்ந்து நின்று விவாதிப்பதை நான் 

விழியசைவின்றி கண்டும் 

உடல் நகர்வின்றி கேட்டும் 

கொண்டிருப்பதை 

எப்படி உணர்த்துவேன் 

நினைவுக் கோளங்களில் 

பளிச்சிடும் 

வெளிச்சத் துணுக்குகளில் 

உங்களைப் போல் நானும் 

அவ்வப்போது

விதிக்கப்பட்டவோர் ஒழுங்குடன் 

நடந்து கொள்வதாக 

நீங்கள் மகிழ்வது புரிகிறது 

எனினும் 

எனக்கும் உங்களுக்கும் 

என்ன வேறுபாடு 

என்னை உங்களைப் போலாக்கும்

தவிப்பெதற்கு

வலிகளில் எது பெரியது 

என்றுதான் 

நீங்களெல்லாம் பேசியும் 

நான் பேசாமலும் 

ஆராய்ந்து கொண்டிருக்கிறோம் 

விட்டுவிடுங்கள் 

நானும் நீயும் ஊடாடுவதின் மூலம் 

நாமும் அவர்களும் 

ஒன்றெனக் காட்ட முயலும் 

இந்தச் சமன்பாடு 

எனக்குப் பிடிக்கவில்லை

பதாகை மின் இதழ்

பதாகை மின் இதழில் வெளி வந்திருக்கும் கவிதை:

http://padhaakai.com/2015/10/25/i/

பதாகை மின்னிதழ்

பதாகை மின்னிதழில் வெளியாகியிருக்கும் கவிதை - 'இருண்மை'  

http://padhaakai.com/2015/10/11/irunmai/

இருண்மை

கேட்கப்படாத கேள்வியொன்று
நெய் குறையும் தீபத்தின்
சுடர் போல்

வளி கொண்டு அணையலாம்
ஆயினும்
இன்னும் கேட்கப்படாத கேள்வியின்
ஆன்மா
அங்கேயேதான் உறைகிறது

பிறிதொருகணம்
எனவொன்றில்லை

இறவாத அக்கேள்வியுடன்
தனித்து
அச்சுடர் நோக்கி
அமர்ந்திருப்பதில்
இடரொன்றும் இல்லை

அறிந்தது கொண்டு
அறிந்ததை அளத்தல்
இல்லாதது கொண்டு
இருப்பதை உணர்தல் போலும்

சுடரின் நுனி
துடித்தல் போலன்றி
தவித்தல்
எனவுணர்வதிலும்
இல்லை இல்லை
எனுமொரு நிலை
இல்லை இல்லை

கரைதலென்பதென்ன
இல்லாமற் போவதா
இன்னொன்றாய் இருப்பதா

வெற்றிடம் முழுதும்
நிறைந்து பெருகி
எனவொன்றில்லாத
பிறிதொருகணத்தில்
வழிந்தோடி வெற்றிடமாகி
இன்மையும் இருப்பும்
கரைதலென்பதென்ன
இல்லாமற் போவதா
இன்னொன்றாய் இருப்பதா

சுடரணைந்த இருளுக்குள்
தனித்தவொரு கேள்வியும்
சற்றுமுன்
வேறொன்றாய்
இருந்த ஒளியும்

இன்மையின் எண்

இறந்து விட்ட நண்பனின்  

கைபேசி எண்ணை 

என்ன செய்வது 

அழைப்பே வராமல் 

ஆயிரம் எண்கள் 

இருப்பினும் 

அழித்தாக வேண்டிய கட்டாயம் 

வேறெந்த எண்ணுக்கும்

இல்லையே  

கைபேசித் திரையில் 

அடுக்கடுக்காக நகரும் 

பெயர்களில் 

நண்பனின் பெயரும் 

படமும் எண்ணும் 

துணுக்குறாமல் 

கடந்து செல்ல முடியவில்லை 

நானழைக்க முடியாமலும் 

அவனழைப்பை எதிர்நோக்க 

இயலாமலும் 

துயருறும் இந்நிலையை 

நீங்களெப்படி 

எதிர்கொள்வீர்கள் 

அழித்துத்தான் ஆகவேண்டுமா 

அந்த எண்ணை

 

இருந்தால்தானென்ன 

அடிக்கடி 

இருப்பின் திடுக்கிடல் 

தரும் வலியோடு 

நானெழுதிய வெளிவராத திரைப்பாடல்

நீ நான் ஏன்
பொல்லாத  இன்பங்கள் கொண்டாடும்போது

ஆண்:

இவள் இதழ் அது சிந்தும் துளியில்
இதோ இதோ உன் காலடியில்
அவள் விரல் அது அசையும் திசையில்
உயிரே உயிரே போய் விடு போ

இவள் அங்கம் என் தேகம் தீண்ட
விலை விலையென உயிர் பிரிவேன்
அவள் மேலென் வாசம் விரவ
பாதங்கள் மேவிட உடல் விரிப்பேன்

சரணம் 1

வா என் வாசல் வந்து
நீ காத்திரு
என் என் தேவை தந்து
நீ வேர்த்திரு
நான் ஓர் வேகம் கொண்ட
தீ காட்டுத்தீ
ஆண் தேகம் அது எல்லாம்
நுனி புல் நுனி
நீ - என் பார்வை பட்டு
நீ - என் வாடை சுட்டு
நீ - என் பாதம் தொட்டு
வா ஒரு ராமனா

விடுமுறை விடுகதை

சனி ஞாயிறு காலைப் பொழுதுகள்
ஏன்
சனி ஞாயிறு காலைகளைப்
போலிருக்க வேண்டும்
வார நாட்களில்  எப்போதாவது
வரும்
விடுமுறைகளின் காலைகளைப்
போல் ஏன்
இருக்கக் கூடாது 

மறத்தல்:பறத்தல்

விண்ணில் பறத்தல்
மண்ணை மறத்தலே

சிறகசைவுகளின் இடையே
மண்ணின் ஈர்ப்பு
தரையிறக்கும் கால்களை

















கூரலகை விண் நோக்கி
எழும்பி விட்டாலோ
மண்ணழிந்து போகும்
அடுத்தொரு காற்றலை வரும் வரை

கொடுங்காற்று
சிறகடர்த்தியை பறித்தாலும்
அலகு விண்ணே நோக்கும்
விசை குறைந்தே பறந்தாலும்
நினைவை சென்றடையும்

சுயமும் இருப்பும்
முயங்கும் வெளியில்
மறத்தலும் பறத்தலும்
மறைந்தே போகும்
இருத்தலும் இறத்தலும்
கரைந்தே தீரும்

5 குறுங்கவிதைகள்

கற்றுக் கொண்டவைகளை கணக்கு வைத்திருக்கவில்லை
கணக்கும் கற்றுக் கொண்டது  தானே


ஒழுகி விழுந்தது ஒழுக்கம் இடையில்
நழுவித் தொலைந்தன கற்பிதங்கள்

என்னிலிருந்து இறங்கிச் சென்றவனை கண்டேன்
கண்டவனை கண்டு கொண்டேன்


சொற்களை சிந்தி எண்ணங்களை விதைத்து
செயல்களை வேண்டினேன்
அவநம்பிக்கை கிளைத்து அனர்த்தங்கள் விளைந்து
உன்மத்தம் சித்தித்தது


உடனுறைந்தும் தானுணரா தத்துவம்
அனைத்தும் நிறைந்தும் ஆருமறியா  சித்தாந்தம்
உணரக் கூடாத வினைகள்
புரிந்தவை கொண்டு
அளக்க முற்படும்
அறிவின்மை
அளக்க முடியா
அறிவின்மையை அறிவதே
அறிவல்லவா

 

பொய்மெய்

புதுமை ஒன்றுமில்லை

உறவற்ற உறவையும்
நிரந்தரமான நிரந்தரமின்மையையும்
மறுதலித்தால்
எப்படி சித்திக்கும்
ஞானம்