பதாகை மின்னிதழில் வெளிவந்திருக்கும் கவிதை: நீட்சி

https://padhaakai.com/2017/11/10/in-extenso/

நீட்சி

செயலின்மையின் செய்நேர்த்தி
உச்சம்கொண்ட
ஒரு காலம் கடந்தோம்
மனிதத்திரளின் அத்தனை உன்னதமும்
உறைந்து கிடந்ததோர்
காலமும் கடந்தோம்

விடிவதும் கதிர் முடிவதும்
இடையே
எழுவதும் விழுவதும்
உண்பதும் கழிப்பதுமான
தொடர்நியதிகளின் சூழ்வே
வாழ்வென விதித்துக்
கிடந்ததொரு காலமும் கடந்தோம்

ஒரு குரலில்லை அழுகையில்லை
அழுந்திக் கிடக்குமோர் உணர்வுமில்லை
செய்தே அறியமுடியுமெனின்
யாதும் செய்யாதிருத்தல்
யார் நலன் பொருட்டு
என்றும் வினவாதிருந்தோம்

இன்றோ
தவறெனப்படும் பாதைகளிலும் பயணம்
குறையொளியெனினும் திரியேறும் சிறுதீபம்
இயைந்தெழும்
இயக்கத்தின் வெளிப்பாடு
காண்கிறோம்

ஆயினும் கேட்கிறோம்
இன்னும் புதிதாய் சில குரல்கள்
இத்தனைக் காலம்
உறங்கிக் கிடந்த குரல்கள்
பாதையின் வளைவை இடரை
ஒளியின் போதாமையை
சுட்டும் குரல்கள்
அவலம் சிறிதும் தொனிக்கா
கயமைக் குரல்கள்
வேண்டுவது ஒன்றே
இயக்கமின்றி
இம்மானுடத்திரள் தேங்கியழிதல்

முன்னகர்வில்லை
இயங்காதிருப்பின்
இயக்கம் போற்றுதும்
இயக்கம் போற்றுதும்
இன்மை களையும்
இயக்கம் போற்றுதும்

இக்கவிதை

வானின்று பொழியும் நீர்ச்சரங்களில்
மழை வில்லை மண் இறக்கிவிடும்
பிரயத்தனங்களின் கனமில்லாத கவிதை

பதிந்து சென்ற தடங்களின் அழுத்தமும்
புதுப்பாதை சமைக்க நேரும்
நிர்பந்தங்களின் எடையுமற்ற கவிதை

தன் சிறகின் இளைப்பு தவிர
எதன்பொருட்டும்
தோள்தர நேர்ந்துவிடும் கட்டுப்பாடற்ற கவிதை

எளிதில் உருவழிந்துபோகும்
எதிலும் குறிக்கப்பெறா
இந்தக்கணம் போலும்
இக்கணம் வாழும்
இக்கவிதை

பதாகை மின்னிதழில் வெளிவந்திருக்கும் கவிதை

பதாகை மின்னிதழில் வெளிவந்திருக்கும் - நில்லா கணத்தின் கவிதை

https://padhaakai.com/2017/06/25/poetry-of-the-transcient/

நிலையா கணத்தின் கவிதை​

இன்றிரவு மிகச்சரியாக
ஒரு நொடிப்பொழுதில்
இரையிட்டு நெய்சேர்த்து
அணிசேர்த்து ஊன்வளர்த்த
இளமை
முன்வாசல் வழியாக
கடந்து மறையும்
என்பது எப்படித் தெரிந்தது

பிறந்தது முதல் இக்கணம் வரை
ஏற்றிக் கனத்த அனுபவப்பொதிகளில்
கிழிந்தொழுகியது போலும்
நுண்ணுணர்வு

நோயில் புரள்பவனின் சத்தமற்ற வாதை
தொடநீளும் விரல்களின் உதாசீனங்கள்
நிறைந்திருக்கும் இந்த இரவில்
இதுபோன்று யுகங்கள்தோறும்
இளமைகள் கரைந்து வந்திருக்கின்றன
புதிதொன்றுமில்லை

கரைந்துகூடி வரும் முகிற்கருமையின் முன்னே
வாயிலை வெளிச்சப்படுத்தி
விளக்கொன்றும் ஏற்றுவதற்கில்லை
காத்திருப்பவனின் அனுபவம் என்றுமே சிறந்தது

நிலைச்சட்டத்திற்குள் நிலையாது
அசையும் திரைச்சீலையில்
அகப்படாதலையும் வண்ணக்குலைவு

இத்தனை பெரிய அறை
எத்தனையோ சன்னல்கள்
இருப்பினும்
வலமிருந்து குதித்து இடம் செல்கிறது
தொலைவில் பதிந்திருக்கும்
மின்னும் கண்களுடன்
கரிந்து கவிந்துவரும்
இருளின் நிறம்தோய்ந்த கரும்பூனை

எனைத் தவிர எதுவும்
உடைந்துவிடக்கூடாதென்பதில்
உறுதியாகவிருக்கிறேன்
வாடித்தலைக்கவிழ்ந்த பூச்சருகுகளை
மென்மையாக வருடும் இந்த இரவின்
கூதற்காற்றை என்ன சொல்வது

விளக்கின்றி என் வெம்மை மட்டுமே
துணையிருக்கும் இந்த அறையில்
கனத்த சத்தமெழுப்பாத மெத்தையில்
கால்கள் மடித்துக் காத்திருக்கிறேன்
குளிர்காற்று மெதுவே நகரும்
முன்வாசலை நோக்கியபடி

எனக்கு மிகுந்த நேரமில்லை
புலர்வதற்குள் பார்த்துவிடவேண்டும்
கடக்கும் கணத்தை ​

கடைவரி

செய்தி கிடைத்தவுடன்
விரைந்து சென்றேன்
அவள் கவிதைகளைப் போலவே
அவளையும் பிடிக்கும்

சிறிதே பிரிந்திருந்த
இதழ்களில்
கவிதை
இன்னும் தொக்கி நிற்பதுபோல்
ஓர் உறைந்த குறுநகை

எதிர் எதிரே அமர்ந்து
புகையும் காப்பிக்கோப்பைகளின்
உன்னத நறுமணத்திற்கிடையே
கடைப்பார்வை ஏதுமின்றி
கண்களை நேராய் கவ்வும்
உனது கவிதைகளுடனான
மாலைகள்

எரியும் மஞ்சள் சுடரின்
மெல்லிய ஒளியில்
சாய்ந்துகிடந்த
உன் நெஞ்சின்
தாளத்திற்கியைந்த கவிதைகள்
அறாதுதித்த
இரவுகள்

எத்தனையோ இடைவெளிகள்
எதெதெற்காகவோ பிணக்குகள்
ஒரு கவிதையின் தரிசனத்தில்
ஓர் அந்தரங்க சிலாகிப்பில்
இயற்கையாக
மிக இயற்கையாக
விரல்களின் பிணைப்பாக
முடிந்திருக்கின்றன

சூழவும் நோக்கினேன்

அவளின் கவிதைகள் வழியும்
அத்தனை முகங்கள்
அங்கே 

அபத்தக் கவிகளும் அற்ப மதுவும்

உடலை உருக்கி
சொற்களில்
வடிக்கும் வாதை
கரைந்து நெளிந்து உருமாறி
கனவுகள்
வழியும் ரசவாதம்
கோடியிலொருவனாய்
கற்ற வித்தை

ஆயிரமாயிரம் வருடம்
கோடானுகோடி பாக்கள்
கொட்டித் தேடி
சலித்து வடித்து
சுவை தேர்ந்து
உயர்த்தும் சமூகம்
அரற்றுவது ஒன்றே

அற்ப மது
தனியொருவனின் முயக்கம்

பீடம் தேர்ந்த
நீயோ
எங்களில் கோடியிலொருவன்
பேசாப் பொருள்
பேசத் துணிந்தவன்

பணயப் பொருளாய்
உயிரைத் தொலைப்பவன்

கூறவந்தது முடிந்ததா
தவறற்ற மொழியின்
தேர்வு
நிச்சயப்படுத்தப்பட்டுவிட்டதா
திரும்பிப் பார்ப்பதற்கும்
எதிர்நோக்குவதற்கும்
உன் தடம்
குழப்பமின்றி
பதிக்கப்பட்டுவிட்டதா

இல்லையெனின்
உன் அற்ப மது
உன்னோடு
எங்கள் ஆதங்கம்
எங்களோடு 

பதாகை மின்னிதழில் வெளிவந்திருக்கும் கவிதை

பதாகை மின்னிதழில் வெளிவந்திருக்கும் கவிதை:

https://padhaakai.com/2016/08/21/homage-2/

ஹைட்டியின் பூகம்பத்தில் பிழைத்தவன்

அவன் 

வண்டியோட்டிக் கொண்டிருந்தான் 

கனத்த குரல் 

இடையறாத 

உற்சாகக் குரலோசையிடையே 

பரபரவென 

காற்றில் அலையும் 

கரங்கள் 

முழுதும் பாதியுமாய் 

வெண்சுண்ணம் பூசி 

உயராது நிற்கும் 

போர்ட் ஆ பிரின்ஸின் கட்டிடங்கள் 

காட்டி 

போக்குவரத்தின் நெரிசல் கண்டு 

பதறி நான் அலறும் போது 

சிரித்து காரை 

நெறிப்படுத்தும் 

இது எங்கள் தேவாலயம் 

இதுதான் நாடாளுமன்றம் 

இது என் தந்தை சிக்கிக் கிடந்த 

சிறைச்சாலை 

இது தான் என் தாய் 

நிலம்விளை பொருள்விற்கும் 

வாரச்சந்தை 

நானும் என் தங்கையரும் 

ஆடி மகிழ்ந்த பூங்கா 

பாதியில் நின்ற பள்ளி 

புன்சிரிப்பு வழியும் 

கனத்த குரலில் 

சொல்லிச்சென்றவனின் 

கரம்தொடர்ந்து 

பார்வை தொடர 

எதுவும் இல்லை 

எங்கும் 

இடையில் விழுந்த

அமைதி உணராது 

கூடைச்சுமை தாங்கித்திரியும் 

ஆடவர் பெண்டிர் 

கூட்டம் தவிர்த்து 

நிலைச்சின்னம் இருமருங்கும் 

தேடி 

திரும்பிப் பார்த்தேன் 

அவனை 

கண்ணாடியின் முன்னால் 

பதிந்திருந்த 

அவன் பார்வையில் 

இன்றுமில்லை 

நாளையுமில்லை 

விழித்து எழுந்தால் 

ஆடியிருந்த 

எந்தச்சின்னமும் இல்லை

கூடிமகிழ்ந்த 

பள்ளி இல்லை பூங்கா இல்லை 

சந்தை இல்லை வீடு இல்லை 

ஆலயம் இல்லை சாலையும் இல்லை 

பின்னிக் கிடந்த 

எந்த 

நினைவுகளும் இல்லை 

திரும்பிக் கேட்டான் 

கண்ணீர் வழிய 

என் புன்னகை உறைய 

துடைத்தெறியப்பட்டுவிட்ட 

எங்கள் நினைவுச்சின்னங்கள் 

சுவடின்றி மறைந்த  பாலியங்கள் 

புரியுமோ என்னவோ 

உங்களுக்கு 

புரியுமோ என்னவோ 

பதாகை மின்னிதழில் வெளிவந்திருக்கும் கவிதை

https://padhaakai.com/2016/08/07/a-survivor-from-haiti/

பதாகை மின்னிதழ்

பதாகை மின்னிதழில் வெளிவந்திருக்கும் கவிதை:

நிறப்பிரிகை: ஐந்து - அரிசனம் 

https://padhaakai.com/2016/06/05/turmeric/

நிறப்பிரிகை: ஐந்து - அரிசனம்

இலைகள் தோறும் 

இழையாடைகள் சரிந்து 

மெதுவே மிக மெதுவே 

சருமம் போர்த்திய 

சருகுகள் ஒதுக்கி 

நிலம் மெல்ல நடுங்கிட 

காதல் செய்யும் வீர்யன் 

இருத்தலின் சுடர் 

இயக்கத்தின் தீ 

அளையிடை இருக்கவொன்னா 

அக்கினிக்குஞ்சு 

மேன்மையொன்றே கருதி 

எரிந்தழித்து 

முளைத்தெழும் 

அரிசனம் 

பதாகை மின்னிதழ்

பதாகை மின்னிதழில் வெளிவந்திருக்கும் கவிதை:

நிறப்பிரிகை: நான்கு - துய்யம்

https://padhaakai.com/2016/06/01/pale-white/

நிறப்பிரிகை: நான்கு - துய்யம்

இறையின் முன் 

கரைந்தொழுகும் கண்ணீர் 

 

இரவும் விடியலும் 

இல்லாதோரின் 

எதிர்நோக்கல் 

எளிமையின் திறப்பு

சாதனையின் உச்சம் 

எதுவும் அறியாத 

எதுவும் நிறையாத 

எதுவாகவும் இல்லாத 

எதுவாகவும் உருமாறும்  

உன்னதம் 

துய்யம் 

நிறப்பிரிகை: மூன்று - மரகதம்

நீர்தேடி 

வேர் நீளும் 

ஒளியாசித்து 

மரமேறும் 

சந்ததி நீள 

விழுதிறங்கும் 

நீரின்றி கருகினாலும் 

ஒரு துளி விழலை 

நினைவிற் பொதித்து 

பெருகிக் கொள்ளும் 

போர்த்திப் புரந்து 

புரண்டு கொடுத்து 

கலைந்து தாங்கி 

கிளைத்து எழுந்து 

உழைப்பொன்றே கருதி 

உயிரீயும் 

மகிழ்வொன்றே கருதும் 

மரகதம்

பதாகை மின்னிதழ்

பதாகை மின்னிதழில் வெளிவந்திருக்கும் கவிதை: நிறப்பிரிகை: மூன்று – மரகதம்

https://padhaakai.com/2016/05/22/emerald/

நிறப்பிரிகை: இரண்டு - நீலம்

விரி வானை 

விஞ்சும் 

மனிதத்தின் 

மனவிரிவு 

கைவிரல் பற்றி 

படர விடும் 

நம்பிக்கை 

அமைதியற்ற உயிர்

காத்து நிற்கும் 

விடியற் கீற்று  

கூரை

தாங்கிப்பிடிக்கும் தரை

சூழவமைந்த குடில் 

அகண்டவெளிப் பெருக்கு

அகத்தமைந்த ஞானச்செருக்கு

நிறப்பிரிகை கவிதைகள்: ஒன்று - சியாமளம்

அடர் 

ஆதி வெம்மையினின்று 

ஒழுகி வந்த   

ஒற்றை முலையமுதம் 

ச்யாமளம் 

கனவின் ஆழம் 

அறியமுடியாஉன்னதம் 

பேதமறியா  

அந்தக உலகின்  

அந்தமில்லா வாஸகி

சியாமளீ 

இன்னும் பின்னும் 

தேடியடைய 

விழையும் கருக்கூடு 

ஆடி அடங்கும் புலன் 

சாயும் மடி ச்யாமளம்

பதாகை மின்னிதழ்

பதாகை மின்னிதழில் வெளிவந்திருக்கும் கவிதை:  ச்யாமளம்
https://padhaakai.com/2016/05/08/maternal/

தேவதைகளின் இன்றைய களம்

பலிகளம்

தயாராகி விட்டது 

களமெழுதி திரையிறக்கி 

வண்ணமும் சுண்ணமும் சார்த்தி 

நான்மூலைகளில் 

தீபமும் தூபமும் பொருத்தி 

கொட்டும் முழக்கும் கூட்டி 

பலிகளம்

தயாராகி விட்டது 

அம்பும் வில்லும் 

வாளும் சூட்டி 

இளித்தும் அழுதும் 

இன்முகம் காட்டி

கனலென எரியும் 

கண்கள் உருட்டி

காற்றில் நடிக்கும் 

உடைகள் பூட்டி 

பெருந்தெய்வங்களும்

குறுந்தேவதைகளும் 

களமாடும் நியதி 

கூடி வருவன தனித்து 

ஆடி வருவன 

என 

அவையனைத்தும் 

இந்தக் கதிர்மங்கும் 

அந்தியில் 

களம் வந்து சேர்ந்துவிட்டன  

விடியும் வரை அல்லது 

பலிகள் விழும் வரை 

சந்நதம் அடங்காதாடும் 

அவை 

பெரும்பலிகள் 

கொள்ள வேண்டி 

சினந்தவை இணைவதும் 

கூடியவை பொருதுவதும் 

காத்திருக்கும் பலிகள் 

கண்முன் நிகழ்வதுமோர் 

ஆட்டமே 

யாசித்தல் போல் கையேந்தும் சில 

அபயஹஸ்தம் காட்டும் சில 

உரத்த பாவனைகளில் 

மறைந்து கொள்ளும் சில 

முஷ்டி மடக்கி 

காற்றில் சமர் புரிந்து 

பலிகளை மகிழ்விக்கும் சில 

எனினும் 

கவலை வேண்டாம் 

குழம்ப வேண்டாம் 

தேவதைகளின் தெய்வங்களின் 

தேவை ஒன்றே 

களம்புகக் காத்திருக்கும் 

பலிகளின் 

சித்தத்தின் உறுதியை 

அவ்வப்போது சோதித்துக் 

கொண்டே ஆடுமவை 

பலிகள் 

ஒருநொடி 

கண்கிறங்கி 

உணர்வு மயங்கி 

சிரம் சாய்ந்தால் 

துள்ளிப் பாய்ந்து 

முதற்பலி ஏற்கும் 

துடிக்கும் தாளம் 

துவளா ஆட்டத்திற்கும்

தடுமாறும் பிரக்ஞை 

நிலைதவறும் சித்தத்திற்கும் 

இடையில் 

காத்திருக்கிறது

இந்த பலிகளம் 

அவை ஆடும்

அந்தக் களம் காத்திருக்கும்

சித்தம் சோரும்வரை