Candi Singosari, Candirenggo, Malang

Gajah Mada Graha Hotel, Malang, Surabaya

இருவர்

கருவறையின் இருட்டில் 

குறைபட்ட கையிறக்கி 

குருட்டு ஈயை 

காப்பாற்றி மகிழ்ந்தார் 

தேவன் 

பல்லிக்கு 

படியளப்பதெப்படி என 

கவலையில் மூழ்கினாள் 

தேவி 

திரிபுரமெரித்த தேவன்மாரும் 

பழத்துக்கு பிள்ளையை 

பரிதவிக்கவிட்ட தேவியரும் 

நிறைந்த இப்பூவுலகில் 

இப்படியும் இருவர் 

எவ்வித இழிவில் நாமிருக்க நேரலாம், நாளையோ பிறகோ?

பதாகை  இணைய இதழில் வெளிவந்திருக்கும் 'காலமருள்' கவிதைக்கான குறிப்பு 
http://padhaakai.com/2016/01/25/sarvanan-abhi-note/

காலமருள் குறித்து சரவணன் அபி-

அன்றாட வாழ்வின் ஏற்றத்தாழ்வுகளில் மகிழ்வதும் வருந்துவதும் வழமையாகிப் போன ஒரு நாளில் ஒரு நிலைகுலைவின் பின்புலத்தை ஆராய்ந்து கொண்டிருந்தபோது தோன்றியது, இயற்கையின் எந்தவொரு நிகழ்வும் மற்றொன்றின் மேல் ஒரு நீடித்த பாதிப்பை ஏற்படுத்துவதில்லை; புலரியும், அந்தியும் போலவே புயலும், வெள்ளமும் கடந்து போகின்றன.

அது போலவே ரசனையில் திளைக்கும் சில வேளைகளில் தோன்றும்- எவ்வித இழிவில் நாமிருக்க நேரலாம், நாளையோ பிறகோ? அப்போது மனதின் சமநிலை எப்படியிருக்கும்? இந்தத் தருணத்து ரசனையை இழிவின் கணத்தில் நினைவு கூர முடியுமா?

முடியக்கூடும் சமநிலை வாய்த்து விடும்போது, வாழ்வின் சமன்பாடு பிடிபட்டுவிடும் எனத் தோன்றியது.

இந்த எண்ணம் தோன்றிய பிறகு, அனைத்திலும் ஒரு மேன்மையை காண முடியும் எனவும் பட்டது.

ஜெயகாந்தனின் சிறுகதையொன்றில் குஷ்டரோகி ஒருவன் பிச்சையெடுத்த உணவை உண்டுவிட்டு குறைபட்ட கையால் பீடி பிடித்துக் கொண்டு தனக்குத்தானே அனைத்தையும் ரசித்துக் கொள்வது போல் வரும். காற்றைச் சுகிப்பான்; நிலவை ரசிப்பான்; எச்சில் கலந்த பிச்சைச் சோற்றையும் பாராட்டிக் கொள்வான்.

சரவணன் அபியின் கவிதை இங்கு – காலமருள்

காலமருள்

இலைகள் விழுந்து சருகாவதிலும் 
சருகாகி காற்றில் வீழ்வதிலும் 
நியதிகள் எங்கும் மீறப்படாதபோது 

கதிர்க்கற்றைகள் நிறம் தேய்ந்து
சுடர்  அடங்கி அணைந்தாலும் 
ஒற்றை விளக்கின் திரியிழுத்து 
இருளின் கருமையில்  இணைந்தாலும் 
புலரியின் பொலிவு குறைபடாதபோது 

சொற்களின் குறைவில் பிறந்தாலும்  
மிகுசொல் சேர்ந்து நிறைந்தாலும் 
கவிகளின் வீச்சு கறைபடாதபோது 

அலை வீசி ஆர்ப்பரித்து
கரை தாண்டி சென்றாலும் 
கால்தடவி கலம்தாங்கி 
கட்டுக்குள் நின்றாலும் 
ஆழியின் அற்புதம் புரிபடாதபோது

அனைத்தும் ருசிக்க
அனைத்தும் புரிய
அனைத்திலும் இழுபட
அனைத்திலும் இழிபட

நான் 
காத்திருப்பதில் தவறென்ன?

பதாகை-யில் கவிதை

பதாகை இணைய இதழில் வெளிவந்திருக்கும் கவிதை - காலமருள்

http://padhaakai.com/2016/01/24/kaala-marul/

அற்றது கேட்கின்

குறுகித் திணிந்த
முடியா துவாரம்

பத்திரம் தேடி
நுழைய வேண்டுமொரு யோனி

ஓயத் துரத்தும்
அருவங்கள்

விழுந்தும் தீரா
இருளடர்ந்த ஆழம் 

கால்கள் தளைத்தும்
படுக்கை நனைக்கும் நனவு 

சளைத்து அறும்
உடலவயங்கள்

தொடவியலா முலைகள்
விழித்து எழினும் அதே